Miało być inaczej.

Po długim dniu pełnym przygód dotarliśmy w końcu do Echo Point, miejsca położonego nieopodal wioski Yiti. Skusiła nas ciekawa nazwa i surowe piękno widoczne na zdjęciach satelitarnych, które wywołały naszą ciekawość. Po drodze mijaliśmy liczne wzgórza i skaliste klify rozciągające się wzdłuż wąskich, krętych dróg, a im bliżej byliśmy celu, tym bardziej wyczuwaliśmy atmosferę przygody.

Kiedy dotarliśmy, rzeczywistość okazała się jednak nieco inna niż oczekiwaliśmy. Echo Point otaczał surowy, imponujący krajobraz klifów i zatoczek, pełen tajemniczych zakamarków i naturalnych wnęk, w których nocą zdawało się coś szumieć i szeptać. W oddali, pomiędzy skałami, słychać było odgłosy dzikich zwierząt, jakby odbijały się echem wzdłuż klifów. Jednak w tym pięknym miejscu, które tak bardzo obiecywało spokojną noc pod rozgwieżdżonym niebem, coś się zmieniło – potężne budowy rozciągały się w tle, kontrastując z otaczającą naturą.

W oddali widać było ogromne maszyny, które nieustannie pracowały, przesuwając ziemię i gruz, kształtując nowy obraz tego miejsca. Czasami dźwięki koparek przerywały ciszę, zakłócając naturalny rytm przyrody, ale dopiero późnym wieczorem, gdy maszyny zamilkły, mogliśmy w pełni poczuć magię Echo Point. Odgłosy natury, które pojawiały się wtedy z pełną mocą, były niezwykle kojące – usłyszeliśmy prawdziwą symfonię śpiewy ptaków nocnych i delikatne odgłosy poruszających się gdzieś w oddali dzikich zwierząt i pluskających ryb.

Noc minęła w magicznej ciszy, a Echo Point odsłonił przed nami swoje tajemnice. Rozgwieżdżone niebo zdawało się być blisko nas, jakby każda gwiazda wisiała nisko nad naszymi głowami. Spaliśmy z widokiem na czarną taflę wody, przerywaną tylko lekkim światłem księżyca odbijającym się od fal. Przyjemny chłód powietrza sprawił, że wszyscy zasnęliśmy głęboko i spokojnie.

Rano, o świcie, spakowaliśmy nasze rzeczy, żeby ruszyć dalej. Naszym planem na ten dzień było wyruszenie na wyspy Daymaniyat, które od dawna figurowały na naszej liście marzeń. Te malownicze wysepki, potocznie nazywane Malediwami Omanu, słyną z krystalicznie czystej wody i tętniącego życiem podwodnego świata – raj dla miłośników nurkowania i snorkelingu. Niestety, musieliśmy przełożyć te plany na przyszłość, bo czas naglił. Zdecydowaliśmy, że kiedyś tu wrócimy, by doświadczyć tego miejsca w pełni.

Naszą kolejną destynacją była plaża Al-Bustan, idealne miejsce na spokojny poranek. Al-Bustan Beach to surowy kawałek przyrody, otoczony wysokimi klifami, gdzie czas zdaje się płynąć wolniej. Tutejsze wody są wyjątkowo spokojne, a nad brzegiem słychać tylko szum fal i delikatne śpiewy ptaków. Po odpoczynku, który pozwolił nam naładować baterie, wyruszyliśmy dalej – w stronę Al-Alam Palace, jednego z najważniejszych symboli Omanu.

Al-Alam Palace, położony nad zatoką w Muscat, to wyjątkowy przykład omańskiej architektury, łączącej w sobie historię i tradycję z nowoczesnością. Pałac, z jego zdobieniami w kolorze złota i błękitu, robi niesamowite wrażenie. Niestety, tego dnia strażnicy nie pozwolili nam zatrzymać się na dłużej, więc musieliśmy podziwiać go z pewnej odległości.

Kolejny przystanek to Riyam Park, który zaoferował nam cichy azyl w sercu Muscat. Spędziliśmy tam spokojne popołudnie, leżąc w cieniu drzew, odpoczywając od upału i hałasu miasta. Wieczorem wyruszyliśmy w stronę Ghubrah Beach Park, gdzie zachód słońca malował niebo na intensywny, pomarańczowy kolor, a fale delikatnie odbijały światło, tworząc magiczny obraz.

Zakończyliśmy dzień pyszną kolacją w Bukhari House Restaurant, degustując lokalne specjały, i wróciliśmy do hotelu, czując, że był to dzień pełen relaksu, spokoju i przyjemnych chwil.

Zdjęcia (6)

Komentarze (0)